<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6390298327134530354\x26blogName\x3dRomeo+%26+Juliet\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://romeo-juliett.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://romeo-juliett.blogspot.com/\x26vt\x3d3501816613241038834', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
Romeo & Juliet
Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006 16. H Αρκούδα...


«
Οι δρόμοι της πρωτεύουσας ολοστόλιστοι για τις γιορτές του Δεκέμβρη, την τελευταία Κυριακή του έτους παρουσιάζουν ένα θέαμα πολύ ενδιαφέρον με τον κόσμο που έχει βγει από τα σπίτια του για να προλάβει τα τελευταία ψώνια. Τα πρωτοχρονιάτικα τρίγωνα των μικρών τραγουδιστών στα κάλαντα χαλούν τον κόσμο, σμίγοντας με τις φωνές των μεγάλων. Οι προθήκες των καταστημάτων φωτολουσμένες, δείχνουν προκλητικά όλα τα κομψοτεχνήματα, όλες τις λιχουδιές, όλα τα είδη των παιχνιδιών, κάθε τί που κάνει τη ζωή διασκεδαστική, όμορφη, απολαυστική!
Η ευθυμία & το κέφι απλώνονται παντού. Από τις λαϊκές συνοικίες με τα μικρά μαγαζιά, ως τα αριστοκρατικά μέγαρα, όπου το πιάνο, το ραδιόφωνο & η ορχήστρα δίνουν τον τόνο της μουσικής που προτιμούν εκείνοι που διασκεδάζουν. Σε μια μικρή πλατεία τριγυρισμένη από λαϊκά καφενεία, ένα πλήθος παιδιά & περίεργοι είχαν συγκεντρωθεί γύρω από μια μεγάλη αρκούδα που χόρευε, έκανε τούμπες, έβγαζε άναρθρες φωνές & ξαπλωνόταν χάμω, σε κωμικές στάσεις.
Τα σχόλια έδιναν & έπαιρναν γύρω της:
-Κοίτα τί τεχνικά μιμείται την αρκούδα!
-Θαρρείς πως είναι πραγματική!
-Και κάνει κάτι τούμπες ο άτιμος!
Ο άνθρωπος που διασκέδαζε τον κόσμο κρυμμένος μέσα στο τομάρι της αρκούδας, αφού έκανε χίλια δυό γυμνάσματα, πήρε από το τραπεζάκι του καφενείου ένα πιατάκι & άπλωσε το χέρι του για να ζητήσει μια πληρωμή για τους κόπους του.
Πολλοί σκορπίστηκαν αμέσως σαν να είδαν κανένα όπλo να τους προτείνεται... Άλλοι έριξαν με συμπάθεια ένα δεκάλεπτο ή ένα πενηντάλεπτο μέσα στο πιάτο του μασκαρεμένου.
-Αυτή η ζητιανιά μέσα στο εορταστικό κλίμα δε μου αρέσει καθόλου! έλεγε κάποιος επιδεικτικά.
-Ακούς εκεί, είπε μια ροδαλή κυρία, να μας πουλάει & την ευθυμία του ακόμα!
Ένας γεροντάκος που έδωσε πρόθυμα 2 euros , ψιθύρισε σιγά:
-Έ, ... ποιός ξέρει!...
Ο άνθρωπος-αρκούδα πήρε το δρόμο του & ξωπίσω του ακολουθούσαν όλα τα παιδιά της γειτονιάς με φωνές, γιουχαϊσματα & ζήτω! Μερικά μάλιστα έπιασαν & τον πετροβόλισαν απάνθρωπα.
-Ντροπή! Ψιθύρισε ο γέρος. Και τα κοίταξε με τρόπο επιβλητικό τόσο που ντράπηκαν αληθινά & σκόρπισαν αμέσως.
Ο ήλιος είχε δύσει πίσω από τις κορυφές των βουνών. Το κρύο του Δεκέμβρη άρχισε να γίνεται τσουχτερό, τώρα που χάθηκε η χρυσή θαλπωρή & ο κόσμος βιαστικός τρύπωσε μέσα στα σπίτια ή στα κέντρα διασκεδάσεως. Η αρκούδα δεν είχε πια θεατές. Τράβηξε σ΄ένα παλιό δρομάκο & χώθηκε μέσα στις λαϊκές συνοικίες. Ήταν βράδυ πια. Ο άνθρωπος-αρκούδα γλίστρησε ανάμεσα σε στενούς δρομάκους, πλησίασε μια μικρή παράγκα ξύλινη, άνοιξε την πόρτα & μπήκε.
Στο φως μιας καντήλας κάποια γυναίκα καθισμένη πλάϊ στο κρεββατάκι ενός μικρού, χλωμή, πικραμένη, γύρισε & τον κοίταξε με μάτια θολά. Εκείνος ξεκούμπωσε την προβιά & λευτέρωσε το κεφάλι του. Ήταν ένας άνθρωπος κουρασμένος από τη ζωή με γκρίζα μαλλιά. Είχε τη σφραγίδα του πόνου στο μέτωπο.
-Πώς πέρασε το παιδί; Είπε.
-Ο πυρετός του έπεσε. Ζήτησε & να φάει... απάντησε εκείνη μελαγχολικά.
Ο άντρας βύθισε το χέρι στην τσέπη του & της έδωσε τα κέρματα.
-Νά, πάρε του γάλα... & ψωμί ... κάτι έβγαλα σήμερα ... πάρε λίγο γάλα περισσότερο να πιούμε όλοι. Είμαι τόσο κουρασμένος!...
Η γυναίκα τυλίχτηκε σ΄ένα παλιό σάλι & βγήκε τρεχάτη & χαρούμενη.
Εκείνος έπεσε κατάκοπος σε μια καρέκλα, πλάϊ στο χλωμό αγγελούδι τους που κοιμόταν ανίδεο για τη δυστυχία της ζωής...
......................................................»

Τουλάχιστον εμείς οι μεγάλοι που ξέρουμε αυτή την πλευρά της ζωής, ας μην ξεχνάμε όλα αυτά τα πονεμένα πλάσματα! Ας θυμόμαστε πως τα 5 euros που για μας δεν είναι ούτε 2 πακέτα τσιγάρα, για κάποιο ανήμπορο & φτωχό άνθρωπο είναι το φαγητό του...!

Καλή χρονιά σε όλους εσάς τους φίλους μου, που ξέρω πως θα βοηθήσετε ο καθένας με τον τρόπο του & όσο μπορεί για να περάσουν τουλάχιστον καλή Πρωτοχρονιά κι άλλοι άνθρωποι!
Σας φιλώ!

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 5:47 μ.μ. :: 16 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006 15. Να περάσετε Τ Ε Λ Ε Ι Α !




Γλυκά μου φιλαράκια,
Εύχομαι για τις γιορτές που φτάνουν σε όλους & στον καθένα προσωπικά την πραγμάτωση των ομορφότερων επιθυμιών του!
Είμαι ήδη σε διακοπές (ζηλεύετε;) Αθήνα, Λάρισα, Θεσσαλονίκη γι΄αυτό & υπήρξε αυτή η καθυστέρηση στα σχόλια & στο νέο μου post (σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε)! Δε θα λείψω πολύ (σας το υπόσχομαι) & να είστε σίγουροι πως μου λείπετε ήδη...
Σας φιλώ γλυκά & σας εύχομαι από την καρδιά μου ό,τι καλύτερο!
PS: Η 2η φωτό είναι animated & έπρεπε να αλλάξει αλλά ο Μr Beta αρνείται κατηγορηματικά να το καταλάβει, γι΄αυτό βλέπετε 2 φορές την ίδια... Απλώς δείχνει πως η κυρία είναι ο/η Άγιος Βασίλης & σας φέρνει ένα σάκκο με δώρα!

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 1:01 μ.μ. :: 23 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Τρίτη, Δεκεμβρίου 12, 2006 14. Προβληματισμοί ανδρών & όχι μόνο!


Eίχα κάποτε (πριν 8 χρόνια) ένα φίλο, γνωστό δημοσιογράφο στην πόλη που ζω -ομολογουμένως μέγα λάτρη του γυναικείου φύλου- ο οποίος μου έλεγε πως υπάρχουν δύο κατηγορίες γυναικών: οι γυναίκες-μάνες & οι γυναίκες-Χίτλερ! Το άτομο είχε όντως κάνει διατριβή πάνω στο θέμα γυναίκα αφού ήταν αμετανόητα εργένης (& απ΄ότι ξέρω είναι ακόμη). Εννοούσε λοιπόν, πως οι γυναίκες που δεν έχουν μάθει να μιλούν γλυκά στο σύντροφό τους, να τον νιάζονται, να είναι τρυφερές μαζί του, αυτές δεν μπορούν εύκολα να στεριώσουν σε μια ουσιαστική σχέση, ακριβώς γιατί ο ανδρικός πληθυσμός αυτό έχει ανάγκη & περιμένει από΄μας, στοργή & χάδι!
Για την 1η κατηγορία γυναικών (τις αγαπημένες του), μιλούσε πάντα με έναν απίστευτο θαυμασμό & εκτίμηση! Έλεγε πως «Αυτές οι γυναίκες αξίζουν τα πάντα», γιατί αυτές είναι που δεν είναι πραγματικά εγωίστριες, που ξέρουν να εκτιμούν τον άντρα που έχουν δίπλα τους, που είναι αρκετά έξυπνες για να εκφράζουν την αγάπη τους, ακόμα & τις αντιθέσεις τους με γλύκα, τρυφερότητα & ...ζεστές πραγματικά αγκαλιές. Μία-δύο τέτοιες γυναίκες που είχε γνωρίσει «στα νειάτα» του (είναι κάπου 10 χρόνια μεγαλύτερός μου) τις αναπολούσε με απίστευτη πίκρα γιατί «δεν μπόρεσε τότε λόγω του νεαρού της ηλικίας» του να τις εκτιμήσει & τις έχασε... Και ακριβώς γι΄αυτό αποφάσισε να μην παντρευτεί, όχι ποτέ, αλλά αν δεν μπορέσει να ξαναβρεί μια τέτοια γυναίκα! Γιατί είναι λέει, σπάνιο είδος στην εποχή μας & δυσεύρετο...

Δεν ξέρω αν έχει δίκιο ή άδικο, ξέρω όμως πως πράγματι, γύρω μου σήμερα βλέπω πάρα πολλές νέες κοπέλες απόλυτες, φρικτά εγωίστριες, ψιλο-αναίσθητες, που το μόνο που τις ενδιαφέρει είναι να βρουν μια «καλή» δουλειά & ένα «δημιουργημένο» σύζυγο!!! Γυναίκες-Barbie αλλά που έχουν χάσει θαρρείς τη γυναικεία τους υπόσταση, που συμπεριφέρονται σχεδόν υστερικά & εντελώς εγωκεντρικά, σα να είναι οι ίδιες το κέντρο του σύμπαντος. Που δεν τις νιάζει αν με τη συμπεριφορά τους πληγώσουν το σύντροφό τους & τον διώξουν μακριά τους, γιατί ξέρουν (ακριβώς επειδή είναι λιγάκι εμφανίσιμες) πως με μεγάλη ευκολία την επομένη κιόλας θα τον έχουν αντικαταστήσει!
Και απορώ! Κι αναρωτιέμαι: μα πώς είναι δυνατόν; Πώς έχουμε «μεταλλαχτεί»έτσι; Εμείς που γεννάμε παιδιά αγάπης, εμείς που η φύση μας έχει προικίσει με τόση ομορφιά & χάρη, να έχουμε «αλλοιωθεί» εσωτερικά τόσο δραματικά; Δεν μπορούν όλες αυτές οι θλιμμένες (όχι θλιβερές γιατί κι αυτές θύματα της εποχής μας είναι) εκπρόσωποι του γυναικείου φύλου να ανακαλύψουν μέσα τους την αληθινή γυναίκα, να τη χειραγωγήσουν & να την αναδείξουν;
Γυναίκα πράγματι, δε σημαίνει χάδι, τρυφερότητα, νάζι, αγκαλιά & γλύκα; Δε βλέπουν πως αν καταφέρουν να ανακτήσουν τη χαμένη τους θηλυκότητα (γιατί για μένα θηλυκότητα δε σημαίνει απλώς φοράω μια φουστίτσα μινιατούρα ή ένα καυτό μπουστάκι!) τότε οι ίδιες θα καταλήξουν πιό ευτυχισμένες & πιό ολοκληρωμένες; Γιατί να θέλουν να μένουν προσηλωμένες σε τόσο λάθος πρότυπα με αντίτιμο να χάνουν την ουσία της ίδιας τους της ζωής;

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 4:20 μ.μ. :: 30 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 07, 2006 13. Eγώ κι Εσύ...


Αναρωτιέμαι τί είναι αυτό που ψάχνουμε τελικά όλοι μας από το/την σύντροφό μας... Καθότι γυναίκα, μιλάω καθαρά από τη «γυναικεία» πλευρά, αλλά θα μου είναι ιδιαίτερα ευχάριστο (& χρήσιμο) να ακούσω & αντρικές απόψεις επί του θέματος.
Προσωπικά, είμαι δύσκολη! Όχι στις αποφάσεις, στις επιλογές. Δε συμβιβάζομαι με πολλά πράγματα στο χαρακτήρα του άλλου, το ίδιο αυστηρή είμαι όμως & με τον εαυτό μου! Γι΄αυτό & πάντοτε έλεγα στους (ομολογουμένως ελάχιστους) συντρόφους μου πως «δίνω πολλά αλλά ζητάω & πολλά»! Καλώς ή κακώς...
Καταρχήν δεν ανέχομαι σε καμμία περίπτωση τη βία! Σωματική ή λεκτική (το ίδιο μου κάνει) την απεχθάνομαι. Τί να το κάνω να μου ζητάς μετά συγνώμη, αν πριν με έχεις τόσο υποβιβάσει σαν άνθρωπο; Σέβομαι τον εαυτό μου, σέβομαι εσένα που έχω δίπλα μου, το ίδιο απαιτώ κι από σένα. Είμαι λάτρης λοιπόν των πράων & τρυφερών ανθρώπων.
Έπειτα, εκτιμώ ιδιαίτερα το χιούμορ στον άντρα που θέλει να σταθεί πλάι μου! Θεωρώ μεγάλο πλεονέκτημα να μπορεί ο άλλος να με κάνει να γελώ. Με το γέλιο, τη χαρά, λύνονται πολλά προβλήματα σε μια σχέση. Και σε στιγμές κρίσης ακόμη, με την αστεϊστικη διάθεση ανοίγουν πόρτες.
Το ψέμα με εξοργίζει. Δεν είμαι μπαμπούλας, ξέρεις πως μπορώ να κατανοήσω πολλά, πες μου την αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή! Σκέψου πόσο εύκολο θα είναι & σε μένα να σε γεμίσω ψέματα, θα σου άρεσε;
Με εξοργίζουν επίσης οι εγωιστικές-φαλλοκρατικές απόψεις! Σαφώς το ίδιο, αρνούμαι & το φεμινισμό! Τί σημαίνει «εγώ είμαι άντρας» ή «εγώ είμαι γυναίκα»; Και οι δύο άνθρωποι είμαστε, ισότιμα μέλη αυτής της σχέσης & οι δύο θα πρέπει να προσφέρουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην οικογένεια. Εργάζομαι & εργάζεσαι, άρα μαζί θα κάνουμε & όλες τις δουλειές του σπιτιού! Και οι δύο κουρασμένοι επιστρέφουμε, άρα, εφόσον θέλουμε να φάμε θα πρέπει να μαγειρέψουμε, εφόσον θέλουμε καθαρά & σιδερωμένα ρούχα θα πρέπει να το φροντίσουμε, κι αν θέλουμε καλό sex, από μας εξαρτάται να κάνουμε! Μαζί! Ούτ΄εγώ να τα περιμένω όλα από σένα, ούτ΄εσύ από μένα.
Τέλος, περιμένω απ΄το αγόρι μου (ασχέτως ηλικίας) να με υπολογίζει & να με νιάζεται! Να ενδιαφέρεται ν΄ακούσει τους προβληματισμούς μου, τις σκέψεις μου, ακριβώς όπως κάνω κι εγώ για κείνον. Να τον ενδιαφέρει η άποψή μου, να θέλει να μου πει μια καλημέρα απ΄το τηλέφωνο, να μου κάνει ένα καλό μασάζ όταν πονά η πλάτη μου.
Και φυσικά, να με θέλει! Τίποτα δεν μπορεί να πάει καλά στη σχέση μας, αν δε φτιάχνεται όταν με βλέπει, αν δεν τον ποθώ όταν τον βλέπω. Δεν μου αρέσει να κρύβομαι πίσω απ΄το δάχτυλό μου, οπότε ξέρω, πως για να ανθεί μια ερωτική σχέση οφείλω (κι εγώ κι εκείνος) να φροντίζω να είμαι θελκτική απέναντί του. Όλα τα προβλήματα φαντάζουν μικρότερα μετά από καλό sex!
Αυτά! Τα ολίγα! Που Δόξα στον (όποιο) Θεό, τα βρήκα στο πρόσωπο του λατρεμένου μου "Romeo" (& τον ευχαριστώ πολύ γι΄αυτό)!
Εσείς; Τί π ρ α γ μ α τ ι κ ά περιμένετε & θέλετε από τον/την σύντροφό σας; Ξέρετε; Τί μετράει για σας πολύ; Έχετε κάνει την αυτοκριτική σας;..
Σας φιλώ γλυκά!

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 2:28 μ.μ. :: 39 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Τρίτη, Δεκεμβρίου 05, 2006 12. Για ζωόφιλους μόνο!





Από το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου ενός φίλου!
Καλός ο "κάτττης" έτσι; Θεώρησε τον εαυτό του στολίδι κι αφού οι υπεύθυνοι τον ξέχασαν, είπε να στολίσει το δεντράκι μόνος του!!!
Φιλιά σε όλους!

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 7:17 μ.μ. :: 17 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Κυριακή, Δεκεμβρίου 03, 2006 11. Χριστουγεννιάτικα στολίδια!

















Επειδή είμαι άτομο που δεν ανέχεται την ασυνέπεια,
επειδή είπα χθες στην An-lu & στη Debby πως θα σας δείξω photos από το χθεσινό στόλισμα του σπιτιού μου, γι αυτό ...! Η πιατέλα με τη γαλοπούλα είναι από την περσινή μου μαγειρική, ενώ ο λευκός, γαλανομάτης κούκλος είναι ο γάτος μου ο Αngelo!
Σας φιλώ γλυκά!

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 12:40 π.μ. :: 32 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 01, 2006 10. Σ Τ Ο Λ Ι Σ Α ! ! !

Καλημέρα!
Καλό μας μήνα!
Καλά Χριστούγεννα να περάσουμε!

Μόλις τελείωσα το στόλισμα του σπιτιού μου! Και έγινε "κούκλα" (ακόμα πιό κούκλα δλδ) το σπίτι! Ένα τεράστιο δέντρο, εντελώς διαφορετικό από τα συνηθισμένα, "ολοζώντανο" αλλά φυσικά & ψεύτικο, χιονισμένο! Είναι ολόιδιο με αληθινό έλατο, με βελόνες που βάζεις στοίχημα πως είναι αληθινές, τόσο, που σχεδόν ...μοσχοβολά το σαλόνι ρετσίνη! Και γεμάτο "χιόνι" χοντρό που λαμπυρίζει κιόλας!
Μπάλες μεγάλες από λευκά πούπουλα που θυμίζουν μεγάλες χιονόμπαλες! Μπάλες γυάλινες, διάφανες που ιριδίζουν! Γυάλινα "καραμελωτά" κόκκινα με άσπρο, πολύ μεγάλα, ...χορταστικά! Μπάλες μυστηριώδεις, σε χρώμα ασημί σκούρο, του αιματίτη, που όσο ανεβαίνουν προς την κορυφή του έλατου, μικραίνουν σε μέγεθος! Φιόγκοι μεγάλοι, διπλοί, από πορτοκαλί οργάντζα έξω & καφέ σατέν κορδέλα μέσα! Ένας φιόγκος στα ίδια χρώματα αλλά τεράστιος, στην κορυφή!
Στο χώρο διάσπαρτα ξωτικά: λευκά με ασημί, πανέμορφα, "φατσούλες"! Ένας Άη-Βασίλης σκαρφαλωμένος στο φωτιστικό! Κι άλλος ένας κάθεται πάνω στο μπουφέ! Στο τραπέζι του σαλονιού μια τεράστια καφέ σκούρα πιατέλα, ένα εξάγωνο, λευκό, πάλι τεράαααστιο κερί, τριγύρω της καφέ "κλωνάρια δέντρου" γεμάτα με ασημί στρογγυλάκια (μούσμουλα;) κι όλα αυτά μέσα σ΄ένα μεγάλο, λευκό, πουπουλένιο στεφάνι! Στη γωνία, πάνω στο μονόχρωμο καφέ τάπητα, δίπλα στο ανάκλιντρο μια δέσμη "ρίζες" γεμάτες πορτοκαλί φωτάκια "ψείρες"! Και ο Άγγελος ψηλός, με οπτικές ίνες που αλλάζουν μαγικά χρώματα, στα λευκά, πάλι πουπουλένια φτερά του, μας κοιτάζει πάνω από το τραπέζι της τραπεζαρίας, ανάμεσα από τα 2 κρυστάλλινα κηροπήγια με τα λευκά κεριά στο άρωμα της βανίλιας!
Ούφ! Κουράστηκα πολύ αλλά όλα έγιναν σχεδόν μαγικά! Μεταμορφώθηκαν! Και μαζί μ΄αυτά, το ίδιο θα επιδιώξω να συμβεί & σε΄μας, στις καρδιές μας! Το ίδιο εύχομαι & σε σας!
Σας λατρεύω,
Μαρία.

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 1:56 π.μ. :: 17 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------