Romeo & Juliet

Τρίτη, Φεβρουαρίου 26, 2008 69. NAI, ΑΓΟΡΑΖΩ ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΡΟΥΧΑ!

Κι εγώ & όλοι μας! Θέλουμε δε θέλουμε, είτε το ξέρουμε είτε όχι! Μπορεί εμάς να μας "τρώει" η μεγαλομανία, η επιδειξιομανία & μια τρέλα να κυνηγάμε τα "επώνυμα" ρούχα ή αλλιώς τις φίρμες, μπορεί να θεωρούμε (& αρκετές φορές όχι άδικα) πως "όσα δίνεις, τόσα παίρνεις" άρα πως ένα φτηνό ρούχο δεν είναι ποιοτικό, όμως καιρός να ανοίξουμε τα ματάκια μας & να αρχίσουμε να προσέχουμε καλύτερα αυτά που αγοράζουμε!

Σήμερα αγόρασα ένα καταπληκτικό, κόκκινο, κοντό, μάλλινο με μαύρες δερμάτινες λεπτομέρειες, Max-Mara παλτό! Σε αυτό το μοδάτο style που θυμίζει ρεντιγκότα ή σμόκιν σακάκι -οι κυρίες θα με καταλαβαίνουν- με όρθιο γιακά, στενή ζώνη στη μέση & πιέτες πίσω. Τώρα που σας γράφω το έχω κρεμασμένο απέναντί μου στην κρεμάστρα & το καμαρώνω... (ψώνιο θα μου πείτε)! Τα καρτελλάκια του όλα κανονικά γράφουν τα γνωστά "ΜΑΧ-ΜΑRA, Made in Italy" το ίδιο & η ετικέττα που έχει στην πλάτη. Όταν όμως έψαξα το μέσα καρτελλάκι για να επιβεβαιώσω την ποιότητα της σύνθεσης, είδα να γράφει κάτω από τη σύνθεση "Fabrique en Chine" !!! Το ίδιο είχα δει & πριν λίγο καιρό σε ένα πουλόβερ μάρκας GANT που αγόρασα στο σύζυγό μου, το ίδιο ακριβώς & πέρσι σε κάποια ρουχάκια MOTHERCARE & MATOU FRANCE της μικρής, σε μια ωραιότατη δερμάτινη τσάντα VALENTINO, αλλά το ίδιο γράφουν & όλα τα ρουχάκια που πουλάνε στα JUMBO!!!

Kαταλάβατε το μυστικό;;; Είτε ρούχα "επώνυμα" αγοράσουμε πλέον, είτε ρούχα από κινέζικο κατάστημα, ένα & το αυτό είναι! Αφού όλα ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ράβονται πλέον στην Κίνα (για το γνωστό λόγο των πάνθφηνων εργατικών χεριών)! Κι ας το παίζουμε εμείς εκλεκτικοί & δήθεν αγοράζοντας φίρμες & τριπλοπληρώνοντάς τες κιόλας, το μόνο που αλλάζει είναι η δική μας ψυχοχύνθεση όταν σκεπτόμαστε πως φοράμε ρούχο του "τάδε" σχεδιαστή! Γι΄αυτό λοιπόν, ας μην πολυενδιαφερόμαστε για το ταμπελάκι της υπόθεσης, παρά ας αγοράζουμε ρούχα που μας αρέσουν για την ποιοτική τους σύνθεση & την προσεγμένη τους ραφή, αφού πια αυτό μόνο αξίζει να προσέχουμε.

Το μόνο που με θλίβει όμως σ΄αυτή την ιστορία (για να πω την αλήθεια προσωπικά καθόλου δεν με ενοχλεί να ξέρω πως Κινέζοι ράβουν τα ρουχάκια μου) είναι να υποψιάζομαι πως μικρά παιδάκια, ανήλικα, τα εκμεταλλεύονται εκεί κάτω στις βιοτεχνίες ρούχων της Ασίας (δυστυχώς αυτό είναι μια τραγική αλήθεια), πληρώνοντάς τα το πολύ με 1 ή 1,5 δολλάριο ημερησίως & τα έχουν να τους ράβουν τόνους ολόκληρους από ρούχα... Eκεί είναι που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις το δουλεμπόριο ανηλίκων, αφού κοροϊδεύουν τα παιδιά τάζοντάς τους μια πλούσια ζωή, τα απομακρύνουν από τις οικογένειές τους μεταφέροντάς τα σε άλλες, απομακρυσμένες περιοχές της Ασίας κι εκεί τα μαντρώνουν στην κυριολεξία μέσα σε εργοστάσια που είναι χτισμένα σε ερημικές κι απόμακρες περιοχές, από όπου δεν μπορούν ούτε ξέρουν το δρόμο για να φύγουν...
Αυτό είναι το μόνο (αλλά ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ) που πρέπει να προσέξουμε όλοι μας! Και ίσως τις δικές μας βιοτεχνίες ρούχων, που οικονομικά πάνε από το κακό στο χειρότερο...
Φιλιά σε όλους/όλες

Ετικέτες ΓΙΑ ΕΣΑΣ

Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 3:04 μ.μ. :: 7 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------