Romeo & Juliet

Δευτέρα, Οκτωβρίου 15, 2007 50. Παράκληση στην Τροχαία Ρόδου!

Μόλις πριν 10 λεπτά ήμουνα η μοναδική αυτόπτης μάρτυρας ενός τροχαίου ατυχήματος ιδιαίτερα σκληρού...
Βάδιζα στο πεζοδρόμιο με το μωρό στο καρότσι κοιμισμένο οδεύοντας προς το σπίτι μου. Ο δρόμος ιδιαίτερα στενός (είναι δεν είναι 5 μέτρα) αλλά διπλής κατεύθυνσης(!!!) & μάλιστα με αυτοκίνητα παρκαρισμένα σε όλο το μήκος της μίας πλευράς του! Ξαφνικά ένας κύριος με μηχανάκι delivery χωρίς κράνος, ο οποίος μάλιστα έτρεχε πολύ & πήγαινε μάλλον στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας (αν μπορεί αυτό να οριστεί σε ένα τόσο στενό δρόμο) κοπάνησε πάρα πολύ δυνατά πάνω σε ένα αυτοκίνητο σε απόσταση το πολύ 3 μέτρα από το σημείο που βρισκόμουνα...
Το "μπαμ" απίστευτα εκωφαντικό, εξαρτήματα από το μηχανάκι αλλά & τη γωνία του αυτοκινήτου τινάχτηκαν στον αέρα (δίπλα μου, θα μπορούσα να είχα χτυπηθεί από κάποιο εγώ η ίδια ή το μωρό) & μετά η απόλυτη σιγή. Τα έπαιξα! Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πώς μπορεί να αρχίσεις να τρέμεις ο ίδιος από κάτι που δε συμβαίνει σε σένα! Ήθελα να τρέξω να δω αν ο άνθρωπος είναι καλά να τον βοηθήσω & φοβόμουνα τί θα αντίκρυζα κάτω από το μηχανάκι... Πριν ακόμη πλησιάσω κάλεσα από το κινητό μου το 100 για να καλέσουν ασθενοφόρο & τροχαία. Μετά έτρεξα προς τον άνθρωπο, ο οποίος ευτυχώς είχε αρχίσει να κουνιέται. Τον βοήθησα να βγει κάτω από το μηχανάκι. Τα πόδια του σακατεμένα (ειδικά το ένα) αλλά ευτυχώς χωρίς εμφανή τουλάχιστον τραύματα στο κεφάλι. Η κυρία που οδηγούσε το αυτοκίνητο μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση: βγήκε από το όχημά της κι αντί να βοηθήσει να ξεμπλοκάρουμε τον άνθρωπο από τη ρόδα του δικύκλου αυτή σταύρωσε τα χέρια της με άγριο ύφος κάτω από το στήθος της & κοίταζε το αμάξι της (ένα παλιό seat)... Την ίδια στάση ακολούθησε & μέχρις ότου ήρθε το ασθενοφόρο! Τί να πω; Δεν ξέρω αν ήταν από την ταραχή της, την αμηχανία της ή τη στεναχώρια της για την άδικη ζημιά στο αυτοκίνητό της, όμως σίγουρα στα μάτια τα δικά μου η συμπεριφορά της φάνηκε απαράδεκτη & τουλάχιστον σαν αναίσθητη μπορώ να τη χαρακτηρίσω...
Ευτυχώς το ασθενοφόρο ήρθε πραγματικά αμέσως (ο τραυματίας γύρω στα 40 δεν μπορούσε να σταθεί καν στα πόδια του, έκλαιγε & επαναλάμβανε διαρκώς "όχι πάλι"...) τον πήραν & ακολούθως (το ίδιο γρήγορα) ήρθε & η τροχαία για τα υπόλοιπα!
Πήρα το καρότσι με το παιδί μου (το οποίο σαν από θαύμα δεν ξύπνησε από τη φασαρία αφού είχε πλέον μαζευτεί όλη η γειτονιά) & έφυγα...
Αναρωτιέμαι τώρα πόσα ακόμη τέτοια ατυχήματα (ή & δυστυχήματα) πρέπει να γίνουν πριν μονοδρομηθεί επιτέλους αυτή η οδός! Γιατί δεν υπερβάλω καθόλου αν πω πως στο ίδιο σημείο γίνονται σχεδόν καθημερινά τροχαία! Τη μια αυτοκίνητα κουτουλάνε μεταξύ τους (ο δρόμος έχει μια περίεργη κλίση & στο σημείο που έγινε το σημερινό ατύχημα είναι & δεξιόστροφος, έτσι δεν υπάρχει καθόλου ορατότητα), την άλλη μηχανάκια με αυτοκίνητα... Ωστόσο κανείς υπεύθυνος δε νοιάζεται!
Παρακαλώ όποιον φίλο μπορεί να με διαβάζει κι έχει στοιχειώδης γνώσεις σε νομικά θέματα να με συμβουλεύσει τί ακριβώς πρέπει να κάνω για να στείλω στην αρμόδια αρχή (την Τροχαία Ρόδου εν προκειμένω) μία επιστολή-παράκληση να μονοδρομήσουν αυτή τη στοιχειωμένη πια οδό (τη Βασιλέως Ηρακλείου στο ύψος του Σχολείου)!
Εύχομαι στον σημερινό απρόσεκτο αλλά & άτυχο οδηγό που τώρα θα είναι τραυματίας στο Νοσοκομείο Ρόδου τα "περαστικά" μου, αλλά & να του γίνει το σημερινό του τουλάχιστον (μια που αν κρίνω από τη φράση του, έχει περάσει αρκετά τέτοια!)πάθημα μάθημα, ώστε ούτε πλέον να τρέχει σαν παλαβός σε τέτοια στενά δρομάκια ειδικά, ούτε χωρίς κράνος να κυκλοφορεί για κανένα λόγο!
Για τα υπόλοιπα τί να πω; Σίγουρα, αν δε μας γίνει σε εμάς όλους καταρχήν συνείδηση, πως πρέπει να προσέχουμε & πως τα μέτρα του κώδικα οδικής κυκλοφορίας θεσπίζονται για το δικό μας καλό, η τροχαία από μόνη της δεν μπορεί να κάνει & πολλά! Μπορεί όμως να μονοδρομήσει τέτοιους δρόμους "σκοτώστρες"...!
Να είστε όλοι καλά & να προσέχετε κατά την οδήγηση!

Ετικέτες ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ, SOS

Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 3:57 μ.μ. :: 14 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------