<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6390298327134530354\x26blogName\x3dRomeo+%26+Juliet\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://romeo-juliett.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://romeo-juliett.blogspot.com/\x26vt\x3d3501816613241038834', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
Romeo & Juliet
Τρίτη, Φεβρουαρίου 26, 2008 69. NAI, ΑΓΟΡΑΖΩ ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΡΟΥΧΑ!



Κι εγώ & όλοι μας! Θέλουμε δε θέλουμε, είτε το ξέρουμε είτε όχι! Μπορεί εμάς να μας "τρώει" η μεγαλομανία, η επιδειξιομανία & μια τρέλα να κυνηγάμε τα "επώνυμα" ρούχα ή αλλιώς τις φίρμες, μπορεί να θεωρούμε (& αρκετές φορές όχι άδικα) πως "όσα δίνεις, τόσα παίρνεις" άρα πως ένα φτηνό ρούχο δεν είναι ποιοτικό, όμως καιρός να ανοίξουμε τα ματάκια μας & να αρχίσουμε να προσέχουμε καλύτερα αυτά που αγοράζουμε!

Σήμερα αγόρασα ένα καταπληκτικό, κόκκινο, κοντό, μάλλινο με μαύρες δερμάτινες λεπτομέρειες, Max-Mara παλτό! Σε αυτό το μοδάτο style που θυμίζει ρεντιγκότα ή σμόκιν σακάκι -οι κυρίες θα με καταλαβαίνουν- με όρθιο γιακά, στενή ζώνη στη μέση & πιέτες πίσω. Τώρα που σας γράφω το έχω κρεμασμένο απέναντί μου στην κρεμάστρα & το καμαρώνω... (ψώνιο θα μου πείτε)! Τα καρτελλάκια του όλα κανονικά γράφουν τα γνωστά "ΜΑΧ-ΜΑRA, Made in Italy" το ίδιο & η ετικέττα που έχει στην πλάτη. Όταν όμως έψαξα το μέσα καρτελλάκι για να επιβεβαιώσω την ποιότητα της σύνθεσης, είδα να γράφει κάτω από τη σύνθεση "Fabrique en Chine" !!! Το ίδιο είχα δει & πριν λίγο καιρό σε ένα πουλόβερ μάρκας GANT που αγόρασα στο σύζυγό μου, το ίδιο ακριβώς & πέρσι σε κάποια ρουχάκια MOTHERCARE & MATOU FRANCE της μικρής, σε μια ωραιότατη δερμάτινη τσάντα VALENTINO, αλλά το ίδιο γράφουν & όλα τα ρουχάκια που πουλάνε στα JUMBO!!!

Kαταλάβατε το μυστικό;;; Είτε ρούχα "επώνυμα" αγοράσουμε πλέον, είτε ρούχα από κινέζικο κατάστημα, ένα & το αυτό είναι! Αφού όλα ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ράβονται πλέον στην Κίνα (για το γνωστό λόγο των πάνθφηνων εργατικών χεριών)! Κι ας το παίζουμε εμείς εκλεκτικοί & δήθεν αγοράζοντας φίρμες & τριπλοπληρώνοντάς τες κιόλας, το μόνο που αλλάζει είναι η δική μας ψυχοχύνθεση όταν σκεπτόμαστε πως φοράμε ρούχο του "τάδε" σχεδιαστή! Γι΄αυτό λοιπόν, ας μην πολυενδιαφερόμαστε για το ταμπελάκι της υπόθεσης, παρά ας αγοράζουμε ρούχα που μας αρέσουν για την ποιοτική τους σύνθεση & την προσεγμένη τους ραφή, αφού πια αυτό μόνο αξίζει να προσέχουμε.

Το μόνο που με θλίβει όμως σ΄αυτή την ιστορία (για να πω την αλήθεια προσωπικά καθόλου δεν με ενοχλεί να ξέρω πως Κινέζοι ράβουν τα ρουχάκια μου) είναι να υποψιάζομαι πως μικρά παιδάκια, ανήλικα, τα εκμεταλλεύονται εκεί κάτω στις βιοτεχνίες ρούχων της Ασίας (δυστυχώς αυτό είναι μια τραγική αλήθεια), πληρώνοντάς τα το πολύ με 1 ή 1,5 δολλάριο ημερησίως & τα έχουν να τους ράβουν τόνους ολόκληρους από ρούχα... Eκεί είναι που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις το δουλεμπόριο ανηλίκων, αφού κοροϊδεύουν τα παιδιά τάζοντάς τους μια πλούσια ζωή, τα απομακρύνουν από τις οικογένειές τους μεταφέροντάς τα σε άλλες, απομακρυσμένες περιοχές της Ασίας κι εκεί τα μαντρώνουν στην κυριολεξία μέσα σε εργοστάσια που είναι χτισμένα σε ερημικές κι απόμακρες περιοχές, από όπου δεν μπορούν ούτε ξέρουν το δρόμο για να φύγουν...
Αυτό είναι το μόνο (αλλά ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ) που πρέπει να προσέξουμε όλοι μας! Και ίσως τις δικές μας βιοτεχνίες ρούχων, που οικονομικά πάνε από το κακό στο χειρότερο...
Φιλιά σε όλους/όλες

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 3:04 μ.μ. :: 7 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Τρίτη, Φεβρουαρίου 19, 2008 68. Λυπάμαι την ...κυρία του κυρίου...



Αναφέρομαι στο ζεύγος Πασχάλης (Αρβανιτίδης) & Αλίκη (η σύζυγός του). Που πράγματι είναι άξιο θαυμασμού το ότι μετά από τόσα χρόνια γάμου κυκλοφορούνε πιασμένοι χεράκι-χεράκι σαν έφηβοι ερωτοχτυπημένοι! Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Προφανώς μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις, τα σκάνδαλα, το καϋμένο το μωρό, το DNA test, τις αρνήσεις του ζεύγους για την πατρότητα του παιδιού κ.λ.π. μόνο ερωτευμένο δεν μπορεί να είναι ένα τέτοιο ζευγάρι...
Δε θέλω να αναφερθώ καθόλου στο τί έλεγαν πριν το Test & τί λένε τώρα, γιατί δεν έχω καμμία διάθεση να τους κουτσομπολέψω! Κι ο λόγος που γράφω αυτό το post είναι για να δηλώσω σαν γυναίκα την αλληλεγγύη μου απέναντι σ΄αυτή την κοπέλα (την Αλίκη), για να πω απλά πως τη γυναίκα του Πασχάλη πραγματικά τη λυπάμαι. Η ίδια φαίνεται αξιοπρεπέστατος άνθρωπος, δυναμική, γυναίκα με φτασμένη καριέρα, στοργική σύζυγος. Κι όμως, νομίζω πως από την πολύ αγάπη της για το σύζυγό της αλλά & από την πολύ εμμονή της να κλείσει τα στόματα του κόσμου, έχει γίνει θύμα της όλης καταστάσεως! Σαν τη Χίλαρυ για παράδειγμα, όταν έσκασε η ιστορία με τη Μόνικα! Μόνο που η Χίλαρυ είχε & κάτι (σημαντικό) να κερδίσει σαν αντάλλαγμα όταν επέλεξε να μην χωρίσει, αλλά να σταθεί στο πλευρό του Μπιλ! Ετούτη εδώ η δική μας, τί να κερδίσει; Το πολύ-πολύ με την πρώτη ευκαιρία ο καλός μας ο Πασχάλης να την ξανακερατώσει (ή λέτε να μην το τολμήσει από το φόβο μή γίνει τελικά πολύτεκνος;)
Τέλος πάντων, τέτοιες αποφάσεις από τέτοιες γυναίκες εγώ μπορεί να τις κατανοώ, αλλά δεν μπορώ σε καμμία περίπτωση να τις δικαιολογήσω ή να τις δω σαν ορθές. Είναι -κατά τη δική μου γνώμη- σα να ακυρώνουν οι ίδιες με την τωρινή τους στάση όλα τα προηγούμενα χρόνια της αξιοπρεπούς ζωής τους. Κι εντάξει, δε λέω "ας ρίξουν & λίγο νερό στο κρασί τους" κάποιες φορές, τα γεγονότα όμως που έχουν μεσολαβήσει δεν είναι απλώς λίγο νερό...
Την είδα σήμερα αυτή τη γυναίκα, να απαντούν στις απαντήσεις μιας δημοσιογράφου όντας αγκαλιά με τον αγαπημένο της σε ένα μπαράκι & πραγματικά έτσι όπως την παρατηρούσα τη λυπήθηκα: πιστεύω ότι όσο κι αν υποκρίνεται πως είναι καλά, πως είναι πολύ αγαπημένοι με τον αντρούλη της & πως δεν "τρέχει κάστανο", στην πραγματικότητα είναι βαθειά πληγωμένη από το όλο θέμα & δεν μπορεί ακόμη να συνηδειτοποιήσει πως ο Πασχάλης της της το έκανε αυτό. Όταν όμως στην πορεία πειστεί & η ίδια πως δυστυχώς μια χαρά διπλή ζωή έκανε ο κύριος Πασχάλης κάποτε, τότε νομίζω θα νιώσει τόσο αηδιασμένη από την υποκρισία του αλλά & από τον εαυτό της ακόμη που τον στήριζε & τον πίστευε με τόση θέρμη, που θα τον εγκαταλείψει αμέσως! Δεν ξέρω εάν θα βγάλουν διαζύγιο (ίσως αυτή σα δικηγόρος να αρχίσει πια να σκέφτεται πιό νομικίστικα & να δει πως δε θα τη συμφέρει τώρα ένα διαζύγιο) πάντως πιστεύω πως (ακόμη κι αν εμείς όλοι αυτό δεν το μάθουμε ποτέ από τα κανάλια) θα ζούνε χώρια!
Και ίσως θα κάνουν πάρα πολύ καλά, μια που η προδοσία είναι πάντα προδοσία! Κι αν είσαι από τους ανθρώπους που μπορείς να τη συγχωρήσεις, να μην την ξανασκεφτείς ποτέ & να προχωρήσεις σαν να μή συνέβη τότε εντάξει, αν όμως είσαι από τους/ις άλλους/ες, εκείνους τους πραγματικά έξυπνους όσο κι αξιοπρεπείς ανθρώπους (όπως νομίζω είναι η κυρία Αλίκη) τότε ούτε θέλεις, αλλά ούτε & μπορείς να τη συγχωρήσεις, όσο κι αν αγαπάς τον καλό σου! Γιατί ακριβώς λόγω της αξιοπρέπειάς σου, έχεις ανεβασμένη αυτοεκτίμηση & άρα απαιτείς & από τον/ην σύντροφό σου να σε αγαπά κι όχι να σε κοροϊδεύει!!!
Αυτά!

Ετικέτες ,


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 2:57 μ.μ. :: 17 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 14, 2008 67. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΟΛΟΙ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!


click to create your own



click to create your own



click to create your own

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 9:55 π.μ. :: 11 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 08, 2008 66. Εκ βαθέων...!



Μάλλον κάτι αιωρείται στην ατμόσφαιρα! Δεν εξηγείται διαφορετικά...
Ενώ η πολιτική (& δημοσιογραφική) ζωή του τόπου περνάει κρίση με τα σκάνδαλα να "σκάνε" το ένα μετά το άλλο, (Ζαχόπουλος, Θέμος, Siemens,) εδώ στην πανέμορφη "επαρχία" (ό,τι κι αν πει κανείς για την ομορφιά της Ρόδου θα είναι λίγο φυσικά!) ένα άλλο ροζ σεξο-σκάνδαλο έπεσε με μορφή χιονοστιβάδας & στο κατρακύλησμά του πήρε μαζί αρκετούς...

Πριν μία εβδομάδα περίπου όλα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης το ανέφεραν με λεπτομέρειες που τσακίζουν κόκκαλα: 5-6 "κυρίες", κάποιες εκ των οποίων παντρεμένες βγήκαν το βράδυ για να κάνουν το γνωστό πια batchelor party! Μία εξ΄αυτών την επομένη θα στεφανωνόταν τον εκλεκτό της & θεώρησαν όλες τους πως έπρεπε να γιορτάσουν παρέα την τελευταία βραδιά της εργένικης ζωής της... Αλλά για τί είδους γιορτή νομίζετε πως σας μιλάω; Χμ...

Πήγαν οι καλές σου λοιπόν & "ψωνίσαν" άλλους τόσους νέγρους από ένα σημείο όπου οι έρημοι κάνουν πιάτσα (όχι αυτή την πιάτσα που φανταστήκατε πονηρούτσικα!) περιμένοντας να περάσει κανένας μεγαλοεργολάβος να τους πάρει για κανένα μεροκάματο σε κάποια από τις οικοδομές του! Φτωχοί & πεινασμένοι άνθρωποι καθώς είναι δεν αρνήθηκαν τις ανήθικες προτάσεις των "καλών κυριών", αφού μάλιστα τους έταξαν & πολύ καλά λεφτά! (Φαντάζομαι πως οι νέγροι θα σκεφτήκαν κάτι του τύπου "ωραία, θα πηδήξουμε & θα μας πληρώσουν κι από πάνω"!)

Οι εντιμότατες & ευ-υπόληπτες κατά τα άλλα όμως νεαρές κυρίες, δεν ήταν διατεθειμένες φαίνεται να το γιορτάσουν μόνο τόσο συμβατικά..! Είχαν προμηθευτεί & κάτι όμορφα "ειδικά" χαπάκια, ξέρετε, από εκείνα που ανεβάζουν τη διάθεση & όχι μόνο! Δώσαν λοιπόν στους (το ξαναλέω & το πιστεύω) έρημους τους νέγρους ο Θεός ξέρει πόσα, κατεβάσαν & οι ίδιες ουκ ολίγον αλκοοόλ & δεν ξέρω βέβαια & τί άλλο, & η κατάληξη;
............................................................................
Την επομένη τους τρέχαν όλους μαζί πακέτο στο νοσοκομείο, μετά στην κλινική για να καταλήξουν τελικά σε νοσοκομείο όχι της Ρόδου, αλλά της Κρήτης! Τέτοια ήταν παρακαλώ η κατάντια τους...
Ο ένας ο νέγρος κόντεψε να πεθάνει από ανακοπή από τα πολλά viagra, η μία "κυρία" (η παντρεμένη παρακαλώ) έπαθε ρήξη μήτρας, μιας άλλης της κάναν επέμβαση για να της αφαιρέσουν κομμάτια γυαλιού από το μπουκάλι που της είχε σφηνώσει στα οπίσθιά της,
& δεν ξέρω τί άλλο θα είδαν οι έκπληκτοι γιατροί που τους ανέλαβαν...

Σε τόση πια κατάντια & ζωωδία ζούμε σήμερα! Τόση είναι η ξεφτίλα μας (μιλάω γενικά) που δεν σεβόμαστε πια όχι μόνο τους εαυτούς μας, όχι μόνο τους συνανθρώπους μας, ούτε καν τα ίδια μας τα παιδιά (η παντρεμένη "κυρία" έχει 2 παιδάκια)... Έχουμε ποδοπατήσει όλες τις ηθικές αρχές, δεν υπάρχει τίποτε που να μας σταματάει. Κι ύστερα σου λέει "άνθρωποι & ζώα"! Μα τα ζώα μια χαρά ζούνε τη ζωούλα τους, πηδιούνται όμορφα κι ωραία (συγχωρείστε μου την αθυροστομία αλλά τέτοιο θέμα δε σηκώνει σεμνοτυφίες!) όποτε έχουν κ@΄..ς, κάνουν τους απογόνους τους κι έπειτα πάλι από την αρχή όταν θέλουν να κάνουν τους επόμενους! Εμείς είμαστε όχι απλώς χειρότεροι, τρις χειρότεροι από τα ζώα! Έχουμε καταντήσει να λειτουργούμε με μόνη μας σκέψη τη γενετήσια ορμή, μόνο μας μέλημα την συνεχή & ποικιλότροπη ικανοποίησή της, σε λίγο θα αρχίσω να πιστεύω πως πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μου ζούν για το πήδημα & μάλιστα για το ξενο-πήδημα...

Νιώθω απίστευτη αγανάκτηση σήμερα (παρόλο το τραγελαφικό του θέματος) γιατί ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια που ζω εδώ & τί δεν έχουν δει τα μάτια μου...! (Όχι ότι στην πόλη από την οποία κατάγομαι δε συμβαίνουν τα ίδια ή & χειρότερα, παντού νομίζω συμβαίνουν, απλά εγώ μπορούσα να καταλαβαίνω περισσότερα τα τελευταία 10 χρόνια, αφού πριν ήμουν εντελώς απονήρευτη...) Καταρχήν τα περισσότερα ζευγάρια με τα οποία κάναμε παρέα αυτά τα χρόνια, μόνο ζευγάρια αληθινά δεν ήταν (τουλάχιστον όχι όπως το εννοώ εγώ το ζευγάρι): ο καθένας έκανε τη ζωούλα του κι όταν λέω τη ζωούλα του εννοώ πως κοιμόταν με όποιον/α γούσταρε, απλά πρόσεχε τους τύπους ή αλλιώς μη τον πάρει χαμπάρι η γειτονιά, το έτερον ήμισυ έκανε πως δεν καταλάβαινε γιατί το συνέφερε αφού κι αυτό τα ίδια έκανε στα μουλωχτά & τα έρημα τα παιδιά που μεγάλωναν σε τέτοιο περιβάλλον (αφού τα παιδιά κατά την προσωπική μου εκτίμηση διαισθάνονται τα πάντα) περίμεναν πότε θα ξεπεταλίσουν λιγάκι για να κάνουν πράξη τα όσα είχαν διδαχτεί τόσα χρόνια από τους κατά τα άλλα "αγαπημένους" γονείς τους... Έτσι πριν 4 χρόνια για παράδειγμα, ακούγαμε φίλους μας να μας εκμηστυρεύονται τον πόνο τους, πως δλδ η δεκαεξάχρονη κόρη τους τα "είχε" όχι με έναν, όχι με δύο, ούτε καν με τρεις, αλλά (ΝΑΙ) με επτά νεαρούς!!! Και πως η ίδια μάλιστα το έλεγε καμαρώνοντας για την εξυπνάδα της, που έτσι αν θελήσει ένα ωραίο δώρο & δεν της το αγοράσει ο ένας, θα της το αγοράσει οπωσδήποτε κάποιος από τους υπόλοιπους...!
.............................................................................
Για τέτοια κατάντια σας μιλάω η κοινωνία μας σήμερα. Και μην μου πείτε πως φταίνε τα παιδιά (όπως η κοπελίτσα του παραπάνω παραδείγματος) γιατί δεν το δέχομαι σε καμμία περίπτωση!!! Όχι, εμείς όλοι οι γονείς τους φταίμε, που με το παράδειγμά μας (να σκεφτόμαστε μόνο πώς θα πηδήξουμε/πηδηχτούμε) τα έχουμε κάνει να μην έχουν στη ζωή τους κανένα στόχο, κανένα σκοπό παρά μόνο αυτό... Και τα σπρώχνουμε έτσι να γίνουν οι τελευταίοι τροχοί της αμάξης, τα ξεπεσμένα θύματα μιας κοινωνίας κι ενός συστήματος που το μόνο που επιζητάει είναι άνθρωποι-υποχείρια (έστω & των ίδιων τους των ορμών)...!

Ετικέτες , ,


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 5:25 μ.μ. :: 25 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------