Romeo & Juliet

Κυριακή, Ιανουαρίου 21, 2007 23. Και μετά τη ...γη, τί;

Έρχεται κάποτε εκείνη η αποφράδα ώρα που όλοι μας παραδίδουμε το σώμα & το πνεύμα μας! Αφού έχουμε ζήσει ευτυχισμένα ή όχι, με αγάπη ή άνευ, πλουσιοπάροχα ή φτωχά, όλοι κάποτε καταλήγουμε. Μακάβριο θα μου πείτε το θέμα μου σήμερα, αλλά γιατί να μας τρομάζουν οι λέξεις; Ο θάνατος εξάλλου είναι κι αυτός μέσα στη ζωή, είναι η φυσική μας κατάληξη, το ξέρουμε εξαρχής πως αφού ζούμε, άρα θα πεθάνουμε κιόλας... Η ζωή περιλαμβάνει & προϋποθέτει το θάνατο!

Ωστόσο, αφού στη ζωή έχουμε δικαίωμα να επιλέξουμε το δρόμο που προτιμάμε (π.χ. της αρετής ή της κακίας) γιατί να μην έχουμε την ίδια ελευθερία & για το θάνατο; Γιατί να πρέπει να μας θάψουν; Τί παράλογος εκβιασμός είναι αυτός; Εγώ για παράδειγμα, μπορεί να μη θέλω να με θάψουν & να με φάνε τα σκουλήκια! Δικαίωμά μου δεν είναι να θέλω π.χ. να με κάψουν; Κι όχι να φυλάξουν μετά την τέφρα μου σε ένα δοχείο, αλλά να τη σκορπίσουν στον άνεμο, πάνω από τη θάλασσα που τόσο αγαπώ! Κι αν εγώ προτιμώ να πάψει το σώμα μου να υπάρχει με αυτό τον τρόπο, με ποιά λογική επιμένουν να μου επιβάλλουν το δικό τους; Όλα αυτά τα στενόμυαλα & θρησκόληπτα μου φαίνονται αδιανόητα! Πότε επιτέλους θα πάψουμε & σ΄αυτή τη χώρα να είμαστε έρμαια στις αποφάσεις κάποιων παπάδων ή πολιτικών; Αφού υποτίθεται πως έχουμε ανεξιθρησκεία, τότε γιατί προσπαθούν έμμεσα να εκβιάσουν τον κόσμο να επιλέξει τρόπους ταφής που δεν υπάρχουν σε άλλες θρησκείες;;; Τελικά, πόσο πίσω είμαστε ακόμη στη χώρα αυτή;

ΥΣ: Με συγχωρείτε εάν σας σόκαρα, απλά έναν προβληματισμό μου θέλησα να καταθέσω!

Ετικέτες ΣΚΕΨΕΙΣ

Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 10:03 π.μ. :: 43 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------