<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6390298327134530354\x26blogName\x3dRomeo+%26+Juliet\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://romeo-juliett.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://romeo-juliett.blogspot.com/\x26vt\x3d3501816613241038834', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
Romeo & Juliet
Τετάρτη, Ιανουαρίου 16, 2008 61. Γιατρέ μου, τί έχω πάθει;;;



Και μετά τα κάλαντα & τις γιορτές, καιρός για αυτοκριτική!
Τον τελευταίο χρόνο δεν με αναγνωρίζω... Εκεί που πάντα είχα πολύ δυνατή μνήμη σε σημείο που να θυμάμαι άνετα ημερομηνίες γενεθλίων, αριθμούς αυτοκινήτων όλων των γνωστών & φίλων, τα τηλέφωνα των περισσοτέρων πελατών ακόμη & της εταιρείας του άντρα μου μα & τα Α.Φ.Μ. τους, ξαφνικά συνειδητοποιώ, όσο κι αν δεν ήθελα μέχρι τώρα να το παραδεχτώ, πως δυσκολεύομαι να θυμηθώ ακόμη κι αν έχω φαγητό από χθες στο ψυγείο ή όχι!
Έχω τρομοκρατηθεί! Δεν ξέρω τί ακριβώς μου συμβαίνει (υποθέτω κάτι σαν overloaded) μα δεν μου αρέσει καθόλου, με στεναχωρεί & φυσικά με προβληματίζει. Χθες νόμιζα πως είχα φαγητό στο ψυγείο από την προηγούμενη κι όταν κατά τις 4 το απόγευμα ανακάλυψα πως δεν είχα έτρεχα πανικόβλητη να ξεπαγώσω κιμά στα μικροκύματα για να προλάβω πριν έρθει ο άντρας μου να μαγειρέψω μια μακαρονάδα... Πριν λίγες μέρες ξέχασα να φροντίσω να πάρουμε pampers για τη μικρή κι όταν το μωρό λερώθηκε & πήγα να το αλλάξω, αναγκάστηκα (αφού τα κρυμένα που είχα για "ώρα ανάγκης" δεν της έμπαιναν πια) να της φορέσω ...(ναι μη γελάτε) σερβιέτα για λίγο. Και μπορεί μετά να το έλεγα στο τηλέφωνο με την κολλητή μου & να ξεκαρδιζόμασταν (που εμένα η κόρη μου φόρεσε σερβιέτα από την ηλικία των 20 μηνών) αλλά πέραν της αστειότητος της υπόθεσης κάτι πρέπει να κάνω!
Χριστέ μου, τί φρίκη είναι αυτή; Είναι δυνατόν εγώ που δεν ξεχνούσα ποτέ το παραμικρό τώρα να ξεχνάω τόσα πράγματα; Ούφ! Κάτι πρέπει να κάνω, αλλά τί;;;
Η αλήθεια είναι πως πλέον είναι πάρα πολλά αυτά που έχουν πέσει πάνω μου, αλλά πρέπει να βρω ένα τρόπο να οργανώνω καλύτερα τη σκέψη μου. Δεν είναι δυνατό από τα μέσα της "χρυσής" δεκαετίας των 30-40 να βρίσκομαι στα πρόθυρα του Αλτσχάιμερ! Μήπως να κάνω τίποτε εξετάσεις για έλλειψη καμμιάς βιταμίνης στον οργανισμό μου;
Το καλοκαίρι θα φροντίσω (αν είμαστε καλά) να αφήσω το μωρό στους γονείς μου & να πάμε οπωσδήποτε βαρβάτες διακοπές! Έχουμε 2,5 χρόνια να πάμε πραγματικές διακοπές & τις έχω μεγάλη ανάγκη...

Ετικέτες , ,


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 2:52 π.μ. :: 6 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------