<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6390298327134530354\x26blogName\x3dRomeo+%26+Juliet\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://romeo-juliett.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://romeo-juliett.blogspot.com/\x26vt\x3d3501816613241038834', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe", messageHandlersFilter: gapi.iframes.CROSS_ORIGIN_IFRAMES_FILTER, messageHandlers: { 'blogger-ping': function() {} } }); } }); </script>
Romeo & Juliet
Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006 7. Νύχτες με τον εχθρό μου...

Το post που θα σας διηγηθώ σήμερα είναι η ιστορία κάποιων πολύ προσφιλών μου προσώπων, επιβεβαιωμένη & από τις 2 πλευρές:

Κάποτε ερωτεύτηκαν κι αγαπήθηκαν αληθινά & παράφορα. Ευτύχησαν να παντρευτούν & να αποκτήσουν 2 παιδιά. Μέχρι που μια μέρα, εκείνη, από υπερβολική ζήλεια θεώρησε πως ο σύντροφός της διατηρούσε παράλληλη σχέση. Είχε πολλές & σοβαρές ενδείξεις, πως κάποια άλλη γυναίκα (γνωστή της) είχε μπει στη ζωή του. Του έκανε μεγάλη σκηνή μπροστά σε φίλους τους & στα παιδιά. Έκανε λάθος! Εκείνος δεν τη συγχώρησε ποτέ. Όφειλε να τον ήξερε καλύτερα, έπρεπε να γνώριζε καλά πόσο πολύ την αγαπούσε. Δεν είχε το δικαίωμα να τον προσβάλλει κατ΄αυτόν τον τρόπο!
Δε χώρισαν, αλλά ποτέ πια δεν ξαναγίναν όπως πριν. Η ζωή τους μετατράπηκε σε κόλαση από τους καβγάδες, τις κόντρες, τα νεύρα. Ειρωνίες & ξεσπάσματα οργής γέμιζαν την κάθε τους μέρα, με επανειλημμένες αναφορές στον καβγά εκείνον. Δεν υπήρχαν πλέον όμορφες στιγμές, υπήρχε μόνο πόλεμος. Επέμεναν να μη χωρίζουν «για τα παιδιά»! Αυτά τα παιδιά που οι ίδιοι πλήγωναν καθημερινά & ανελέητα με την κυκλοθυμική πλέον συμπεριφορά τους. Εκείνος κάποια στιγμή άρχισε να πίνει & αργότερα έπαθε έμφραγμα & κατέληξε. Εκείνη οδηγήθηκε από τα σπασμένα της νεύρα σε ψυχιατρική κλινική. Τα παιδιά;;;

Γιατί δε θα ήταν καλύτερα & για τα παιδιά εάν είχαν χωρίσει πολιτισμένα & συνέχιζαν από κοινού να τα φροντίζουν; Οι δικές τους ζωές δε θα είχαν ίσως σωθεί, εάν είχαν τη σύνεση να τις διαφυλάξουν με ένα διαζύγιο, από όλα τα επόμενα ψυχοφθόρα χρόνια; Τελικά, ο λόγος που δε χώρισαν ήταν όντως τα παιδιά, ή μήπως ήταν οι δικές τους ανασφάλειες μπροστά σε ένα νέο ξεκίνημα; Με ποιό δικαίωμα αποφάσισαν να τα δηλητηριάζουν καθημερινά, με το πρόσχημα πως δεν ήθελαν να τα πληγώσουν με το διαζύγιο;
Δεν είναι καλύτερο ένα ευτυχισμένο διαζύγιο, από ένα δυστυχισμένο γάμο;
...............................................................

Ετικέτες


Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 12:44 μ.μ. :: 8 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------