Romeo & Juliet

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 22, 2007 32. Προσέχετέ τους...

Πήγαμε προχθές το απόγευμα με το σύζυγό μου σε ένα κατάστημα παιδικών επίπλων προκειμένου να βλέπαμε παιδικά κρεβατάκια. Εγώ ωραία βολεμένη μέσα στο στενό τζηνάκι μου & το ζεστό μου κοντό, δερμάτινο μπουφάν. Εκείνος επίσης με τζην, ένα όμορφο ζιβάγκο που του πάει πολύ & φορώντας το καινούριο δερμάτινο που του έκανα δώρο πρόσφατα & του αρέσει τρελά, κρατώντας δε στην αγκαλιά του το μωρό μας, που είναι πάρα πολύ ήσυχη, ειδικά στις βόλτες!

Στο κατάστημα για να μας εξυπηρετήσει ήταν μία καλοβαλμένη κυρία (όμορφη δεν μπορείς να την πεις), αφρατούλα, γύρω στα 40. Εμείς στα hi μας, χαρούμενοι κι ευγενικοί, της ζητήσαμε να μας δείξει κουκέτες (τα διπλά, διώροφα κρεβατάκια), γιατί όποιος με διαβάζει από την αρχή θα ξέρει, πως ο σύζυγός μου έχει άλλα 2 παιδάκια από προηγούμενο γάμο του, τα οποία μένουν βέβαια με τη μαμά τους, ωστόσο εμείς θέλουμε να φτιάξουμε & γι΄αυτά δωμάτιο για να μπορούν να έχουν την άνεση, όποτε θέλουν να μένουν & σε΄μας (& τώρα μένουν, αλλά κοιμούνται σε διπλό κρεβάτι...). Η ευγενική-ψευτοσνόμπ κυρία, στην αρχή απευθυνόταν μόνο σ΄εμένα (από πονηριά υποθέτω) & με τον τρόπο της προσπάθησε να μου γίνει ιδιαίτερα συμπαθής. Έβγαλε δε κι έναν κατάλογο & εξυπηρετικότατη μας έδειξε πολλά περισσότερα σχέδια από όσα είχε μέσα στο κατάστημα. Μας εξήγησε κιόλας, πως εφόσον την κουκέτα τη θέλαμε για μακρυπρόθεσμη χρήση & όχι για μωρά παιδιά, καλό θα είναι να επιλέξουμε μία φτιαγμένη από ξύλο «τεσσάρι», δλδ 4 πόντων(κι όχι 2 ή τριών) που είναι πιό αντοχής! Κι αφού μου έδωσε οδηγίες, για το πού ακριβώς μέσα στην έκθεση του καταστήματος υπήρχε μία κατασκευασμένη από τέτοιο ξύλο, εγώ κατευθύνθηκα προς τα εκεί για να την δω .

Επιστρέφοντας έπαθα το ...σοκ! Άκουσα την «κυρία» να αστειεύεται πολύ πρόστυχα στο σύζυγό μου μιλώντας του για το «χοντρό» ξύλο!!! Έμεινα άφωνη! Του απηύθυνε δε ξαφνικά το λόγο στον ενικό, γιατί λέει ήταν κοντοχωριανή του & τον ρωτούσε να μάθει διάφορα για την επιχείρησή του, κ.λ.π.... Δεν είπα φυσικά, ούτε έδειξα τίποτε, απλά την κοίταξα χαμογελώντας πλέον κι εγώ ψιλοειρωνικά! Σ΄εμένα βέβαια συνέχιζε να μιλά στον πληθυντικό & χωρίς ίχνος διάθεσης να αστειευτεί. Την ευχαρίστησα ευγενικά, της είπα πως θα το σκεφτούμε & έδειξα στον καλό μου την πρόθεσή μου να φύγουμε. Εκείνος φυσικά συγκατάβασε χαζογελώντας... Κατευθυνόμενοι προς την έξοδο, την ακούσαμε να ζητά από το έτερόν μου ήμισυ το κινητό του για «να τον ειδοποιήσει σε περίπτωση που προκύψει κάτι νέο για τις κουκέτες»! Φυσικά, εκεί της απάντησα εγώ, λέγοντάς της πως εφόσον είχα κρατήσει την κάρτα της, εάν τελικά το αποφασίζαμε θα της τηλεφωνούσα εγώ, τονίζοντας τα λόγια μου με νόημα...

Εννοείται πως, παρότι το εμπόρευμα που πουλά στη μικρή σχετικά αγορά του νησιού μας αυτή η «κυρία» είναι όντως πολύ καλό, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνω πελάτισσά της! Εξάλλου, υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές..! Πήρα όμως ένα μάθημα που θα το θυμάμαι: μέχρι σήμερα, δεν είχα έρθει ποτέ αντιμέτωπη με τόσο θράσος σε τέτοιο θέμα & ήμουνα εφησυχασμένη. Από σήμερα όμως (για την ακρίβεια από προχθές), θα έχω τα μάτια μου πολύ περισότερο ανοιχτά γιατί τελικά όντως, πολλές εκπρόσωποι του φύλου μου, έχουν δυστυχώς ξεσαλώσει! Και δεν κωλύονται μπροστά σε τίποτα! Της συγκεκριμένης της έριχνα τυλάχιστον ένα κεφάλι ύψος, & (χωρίς καμμία διάθεση αυτοπροβολής) σε διαστάσεις ή «νειάτα» είμαι αντικειμενικά σα γυναίκα πολύ ανώτερή της. Από την άλλη, έβλεπε πως είμαστε παντρεμένοι (φοράμε & οι δύο τις βέρες μας) & μάλιστα με μωρό παιδί! Δεν είμασταν μαλωμένοι, το αντίθετο, είμασταν μια χαρά μεταξύ μας κι αυτό ήταν ολοφάνερο. Ωστόσο, αυτή για τους δικούς της λόγους, ευνόητους όμως, (που η αξιοπρέπειά μου δεν μου επιτρέπει να τους καταγράψω) δεν δίστασε να «την πέσει» εν ψυχρώ & αμέσως στον σύζυγό μου & μάλιστα μπροστά στα μάτια μου...

Το θέμα για μένα έληξε τη στιγμή που έβγαινα από το συγκεκριμένο κατάστημα, φυσικά δεν έκανα καμμία συζήτηση επ΄αυτού στον καλό μου (με εξαίρεση κάποια πειράγματα για την «κοντοχωριανή» του), εξάλλου ξέρει νομίζω κι ο ίδιος πολύ καλά, πως αν εκείνος μου «την κάνει» μία φορά, σ΄εμένα θα είναι ίσως πολύ πιό εύκολο (για λόγους που γνωρίζει ο ίδιος πολύ καλά) να του την κάνω τουλάχιστον εκατό! Τρόμαξα όμως στην κυριολεξία, από την κατάντια κάποιων ανθρώπων σήμερα! Δε θα το σχολιάσω περισσότερο, απλώς θέλω να σας επισημάνω για άλλη μια φορά, πως ακριβώς εξαιτίας αυτού του χαλαρώματος των ηθών που επικρατεί σήμερα, τόσο σε άντρες, όσο & σε γυναίκες, όποιος/α αγαπά πραγματικά τον/ην σύντροφό του, πρέπει να φροντίζει να κρατά τη μεταξύ τους σχέση ζωντανή, τρυφερή & ερωτική, ώστε να μη βρίσκουν χώρο να εισχωρήσουν τρίτα κακόβουλα άτομα! Αλλιώς, το παιχνίδι είναι χαμένο ολοκληρωτικά! Και ούτε φυσικά έχουν κανένα νόημα οι σκηνές ή οι περιορισμοί, αφού ο άλλος αν θέλει να σου την κάνει, θα το καταφέρει ακόμη κι αν τον κλείσεις σε μπουκάλι (το γνωστό ρητό που λέγεται για τις γυναίκες & ...το φελλό)! Το ωραίο είναι αφενός βέβαια, να είναι άτομο εκ πεποιθήσεως μονογαμικό (ο/η σύντροφός μας), αλλά κι αφετέρου εμείς, να είμαστε σε όλα (όσα περιμένει από εμάς) εντάξει απέναντί του...
Τα μάτια σας/μας ανοιχτά λοιπόν φίλες & φίλοι μου!!!
Σας φιλώ!

Ετικέτες ΓΙΑ ΕΣΑΣ

Posted by ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ :: 2:41 μ.μ. :: 42 comments

Post / Read Comments

---------------oOo---------------